|
Śvitańnie ŭ parku imia Janki Kupały
|
Hałinka trapiatkaja ŭpała,
jak niedapisańi radok.
Sad vieraśniovy i Kupała,
łiścia zžaŭciełaha hrudok.
I la fantana, što za ściežkaj,
taksama vosieński ahoń,
rusałka pyrśnie tam nia ŭśmieškaj,
a płačam tonieńkim na skroń.
Zabavaŭ letnich ščabiatucha,
jak mnoha śloz jašče pralje!
Pabłizu nieznajoma hłucha
ab kamień Śvisłač chvalaj bje!
I ja prycišvaju dychańnie...
Tam, dzie łiścia lažyć hrudok,
Kupała šepča na śvitańni
svoj niedapisany radok.
|
|
